piątek, 12 lipca 2013

Pracę sezonową małoletniego trzeba rozliczyć z fiskusem - GazetaPrawna.pl

 Dochody małoletnich a obowiązki podatkowe rodziców.

Zgodnie z art. 7 ustawy o PIT dochody małoletniego dziecka co do zasady dolicza się do tych osiągniętych przez rodziców. Wyjątkiem są m.in. dochody z umowy o pracę, umowy-zlecenia, umowy o dzieło czy praktyk uczniowskich, które powinny być rozliczone niezależnie od dochodu rodzica. Jeśli małoletni zarobi w ten sposób pieniądze, chociażby sezonowo, to matka lub ojciec będą musieli złożyć za niego oddzielne zeznanie podatkowe. Trzeba pamiętać, że pod deklaracją podpisuje się rodzic, a nie dziecko.
Należy to traktować raczej jako handikap niż problem bowiem płatnik zazwyczaj zobowiązany jest do poboru podatku bez uwzględnienia kwoty wolnej. Natomiast w zeznaniu składanym za dziecko możemy oczywiście już ją uwzględnić co będzie zazwyczaj skutkowało zwrotem podatku do kwoty 556 zł.  
Ponadto dochody te nawet po przekroczeniu kwoty wolnej (3091 zł), w przypadku dzieci małoletnich, nie powodują utraty prawa do ulgi rodzinnej (w tym roku po raz pierwszy rozliczane według nowych zasad). 

Pracę sezonową małoletniego trzeba rozliczyć z fiskusem - GazetaPrawna.pl

środa, 3 lipca 2013

Działalność gospodarcza a sprzedaż nieruchomości poza firmą podatnika | rp.pl

 Sprzedaż działek, wydzielonych z gruntów rolnych nabytych przez małżonków, może zostać potraktowana jako przychód z działalności gospodarczej.


WSA Olsztyn w uzasadnieniu wyroku (nieprawomocny) - I SA/Ol 167/13 podnosi: " Z całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, aby sprzedaż działek przez skarżącą miała charakter okazjonalny i obejmowała nieruchomości stanowiące majątek osobisty, wręcz przeciwnie, wynika z niego, że działania te były zamierzone i zorganizowane. Zakres, rozmiar, wielkość zaangażowanego kapitału oraz częstotliwość dokonywanych przez stronę transakcji zakupu i sprzedaży nie miały charakteru okazjonalnego, czy prywatnego, lecz był to profesjonalny obrót gospodarczy. Ustalenia faktyczne dokonane w postępowaniu organów obu instancji dowodzą, że na przestrzeni kilku lat były podejmowane celowe i planowane działania, które doprowadziły do podziału nieruchomości na wiele działek, do zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, do wydzielenia dróg wewnętrznych i szeregu innych poczynań organizacyjnych, które umożliwiały sprzedaż gruntów z jak największym zyskiem. "
 Wyrok jest nieprawomocny lecz należy uwzględnić jego uzasadnienie w ewentualnych deklaracjach podatkowych składanych po dokonaniu sprzedaży nieruchomości niezależnie czy uważamy, że pochodzą z majątku osobistego.
 "Na ocenę, że prowadzona działalność jest działalnością gospodarczą nie wpływają formalne znamiona tej działalności, bowiem ocena czy dana działalność jest działalnością gospodarczą dokonuje się w sposób obiektywny, niezależnie od tego jak działalność tę ocenia i nazywa prowadzący tę działalność i czy wypełnia związane z tą działalnością obowiązki (wyrok NSA z dnia 11 października 2005r., sygn. akt II FSK 543/05, wyrok z dnia 21 kwietnia 2006 r., sygn. akt FSK 1972/05)." - można znaleźć również w tym uzasadnieniu.
 Zainteresowanym polecam całość uzasadnienia: Wyroku WSA w Olsztynie - I SA/Ol 167/13
Działalność gospodarcza a sprzedaż nieruchomości poza firmą podatnika | rp.pl

poniedziałek, 1 lipca 2013

NSA: VAT na szafy wnękowe i meble do zabudowy to 8, a nie 23 proc. Będzie można starać się o zwrot różnicy - GazetaPrawna.pl

Świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stanowi usługę modernizacji

Sentencja  uchwały NSA w składzie 7 sędziów - I FPS 2/13: "Czy w stanie prawnym obowiązującym po 1 stycznia 2011 r. świadczenie kompleksowe polegające na trwałej zabudowie meblowej z uprzednio nabytych komponentów, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, należy traktować jako usługę modernizacji, podlegającą opodatkowaniu stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011, Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej jako ustawa o VAT), czy też jako dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 tej ustawy, podlegającą opodatkowaniu stawką podstawową, określoną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT?" podjął następującą uchwałę: W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.)". zgłoszono zdanie odrębne.
 Uchwała ta ma ogromne znaczenie szczególnie dla firm świadczące takie usługi ale jej uzasadnienie winno wyjaśnić jakie przesłanki kierowały składem do podjęcia jej w tym kształcie. Jak szeroko można postrzegać  zdarzenie gospodarcze aby uznać je jeszcze za usługę a już nie za dostawę towarów.
 Dlatego dopiero po opublikowaniu uzasadnienia będzie można ocenić jej doniosłość.
 Kierunek niewątpliwie korzystny dla podatników ale w mojej opinii nieco odbiegający od interpretacji ETS.
Uchwała NSA - I FPS 2/13
NSA: VAT na szafy wnękowe i meble do zabudowy to 8, a nie 23 proc. Będzie można starać się o zwrot różnicy - GazetaPrawna.pl
Wszystkie firmy montujące meble mogą naliczać 8-proc. VAT - GazetaPrawna.pl

wtorek, 18 czerwca 2013

NSA: Poczęstunek w biurze i lunch w restauracji są kosztem podatkowym GazetaPrawna.pl

Co można wywnioskować z postanowienia odmawiającego podjęcia uchwały przez NSA w składzie 7 sędziów ? Niestety niewiele może poza instrukcją kwalifikowania kosztów podatkowych i metod interpretacji przepisów podatkowych.


Sentencja: na pytanie Prokuratura Generalnego "Czy w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 23 w zw. z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) do kosztów reprezentacji należą koszty poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych jedynie wówczas, gdy nie noszą one cech "okazałości", "wystawności" lub "wytworności", a jednocześnie nie przekraczają wydatków zwyczajowo przyjętych w obecnych realiach życia gospodarczego?" NSA II FPS 7/12  składzie 7 sędziów postanawia: odmówić podjęcia uchwały. 

 Powyższe postanowienie w mojej ocenie jest dobrym podręcznikiem dla osób pragnących zrozumieć zawiłości interpretacyjne prawa podatkowego, w szczególność określenia kosztów uzyskania przychodów. Warto zapoznać się z jego uzasadnieniem aby umiejętnie posiłkować się w pismach procesowych dotykających tych zagadnień. 
 Niestety w materii zrozumienia pojęcia "reprezentacja" wnosi niewiele. 
Być może poza odniesieniem do stosunkowo nowego trendu interpretacyjnego z wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1445/10 gdzie NSA dokonał wykładni pojęcia "reprezentacja" w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. i uznał, że nie należy tego pojęcia rozumieć jako "wystawność", "okazałość" czy "wytworność", ale jako "przedstawicielstwo, występowanie w czyimś imieniu, w czyimś interesie" ( czytaj wpis na moim blogu z dnia 29 Sie 2012: Zdaniem Ministerstwa ... ) - konkludując zgodnie z prezentowanym przez autora tego bloga poglądem, że tego rodzaju kryteria wyprowadzone z przepisów o przedstawicielstwie nie mogły jednak, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów, zostać uznane za przydatne do wskazania kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. Z treści tego przepisu wynika jednoznacznie, że wydatkami na reprezentację są poniesione koszty na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Termin ten związany jest zatem z pewnymi czynnościami faktycznymi (np. spotkanie z kontrahentem w restauracji i zjedzenie wspólnie posiłku), a nie reprezentacją w sensie prawnym. Jest oczywistym, że również w takiej sytuacji podatnik reprezentuje swoją firmę, jednak należy to odnieść raczej do potocznego znaczenia tego pojęcia, a nie przedstawicielstwa w sensie prawnym.
  Czyli wszystko zostaje po staremu.
Poprzednie wpisy na ten temat :
Źródła:
II FPS 7/12 - Postanowienie NSA
NSA: Poczęstunek w biurze i lunch w restauracji są kosztem podatkowym GazetaPrawna.pl

wtorek, 4 czerwca 2013

Niższy VAT tylko do prac wewnątrz budynku - GazetaPrawna.pl

Uchwała 7 sędziów NSA w sprawie dotyczącej stawki podatku na usługi budowlane prowadzone poza budynkiem mieszkalnym:

 "Obniżona stawka podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, ze zm., w brzmieniu od 1 stycznia 2008 r.) oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 212, poz. 1336) i w § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 224, poz. 1799) nie może mieć zastosowania do robót dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego wykonywanych poza budynkiem."
 Cytowana powyżej treść uchwały zakreśla stan prawny rozstrzygany oraz odpowiedź na konkretny problem budzący wątpliwości interpretacyjne. Co do zasady uchwały te są wiążące – bezpośrednio (przede wszystkim uchwały konkretne wiążą pytający skład orzekający WSA, z uwagi na art. 187 § 2 p.p.s.a.) lub pośrednio – dla innych sądów administracyjnych. Jak bowiem wynika z art. 269 § 1 p.p.s.a., jeżeli jakikolwiek skład sądu administracyjnego rozpoznający sprawę nie podziela stanowiska zajętego w uchwale składu siedmiu sędziów, całej Izby albo w uchwale pełnego składu Naczelnego Sądu Administracyjnego, przedstawia powstałe zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia odpowiedniemu składowi.
 Dlatego uwzględniając zawężający charakter uchwały należy spodziewać się, że organy podatkowe ale także sądy administracyjne w analogicznych stanach prawnych będą się do niej odwoływać bądź bezpośrednio stosować. 
 Wszystkie firmy budowlane które stosowały obniżoną stawkę VAT na usługi wykonywane poza obrysem budynku winne zastanowić się nad ewentualnymi korektami tych rozliczeń bo jeśli zrobi to organ podatkowy to koszty mogą być znacznie większe.


Uchwała NSA - I FPS 7/12
Niższy VAT tylko do prac wewnątrz budynku - GazetaPrawna.pl

środa, 29 maja 2013

Spóźniona deklaracja nie musi rodzić konsekwencji - GazetaPrawna.pl

Mandat za złożenie deklaracji po terminie tylko w przypadkach szczególnych.

      Zgodnie z art 56 ust 4 karze grzywny za wykroczenie skarbowe podlega także ten podatnik, który mimo ujawnienia przedmiotu lub podstawy opodatkowania nie składa w terminie organowi podatkowemu lub płatnikowi deklaracji lub oświadczenia. Co w wielu urzędach skarbowych traktowane jest wręcz jako obligacja do karania mandatem nawet za jednodniowe spóźnienie w złożeniu deklaracji czy zeznania podatkowego. 
      Nieco inaczej do tematu podchodzi minister finansów w odpowiedzi na interpelację poselską nr 16947 w sprawie wystawiania mandatów za wykroczenia skarbowe, gdzie między innymi zauważa "dostrzegając potrzebę racjonalnego wykorzystania środków przewidzianych w k.k.s. w „Zadaniach dla dyrektorów izb skarbowych i naczelników urzędów skarbowych w zakresie realizacji przez organy administracji podatkowej polityki finansowej państwa w 2013 r.”, zlecił podległym organom szersze stosowanie działań prewencyjnych i informacyjnych. Powinny one uprzedzać działania restrykcyjne podejmowane wobec podatników, którzy nie zastosują się do środków mniej uciążliwych. Wyjątkiem są sytuacje oczywiste bądź gdy z danych historycznych wynika, że podatnik nie jest skłonny do przestrzegania przepisów podatkowych. Indywidualny charakter każdej ze spraw obliguje organy do tego, aby badać w każdym przypadku istnienie przesłanek stanowiących podstawę do ścigania czynu zabronionego." oraz przypomina też, że warunkiem niezbędnym do wymierzenia mandatu jest zgoda sprawcy (jej brak powoduje, że sprawa podlega rozpoznaniu na ogólnych zasadach przez sąd).
      Ale warto tu przytoczyć  art. 1. § 2. kodeksu karno skarbowego który mówi, że nie jest przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma. Jeśli żyjemy w kraju w którym punktualność jest ważniejsza niż rzetelne rozliczenie się z fiskusem to pewnie możemy mówić o jakiejkolwiek szkodliwości społecznej. Ale postrzegając opieszałość działań organów państwa jako normę, to małe opóźnienie w udostępnieniu do lektury, swoich zeznań i deklaracji jest zupełnie obojętne społecznie.


Spóźniona deklaracja nie musi rodzić konsekwencji - GazetaPrawna.pl

czwartek, 23 maja 2013

Wniesienie wkładu niepieniężne to przychód z kapitałów | rp.pl

Optymalizacja podatkowa ma swoje granice w przepisach ustawy, zaś nadmiernie agresywna może powodować znaczące obciążenia nie tylko podatkowe, odsetki, koszty zastępstwa i inne koszty procesu czy ewentualnie konsekwencje wynikające z kodeksu karno-skarbowego.

W poniższej sprawie podatnik nie dokonał właściwej oceny co do podatkowych skutków wniesienie nieruchomości w formie aportu w zamian za udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Istota sprawy jednak leży w przeszacowaniu wartości objętych udziałów w stosunku do wartości tej nieruchomości.
Pierwszym i najistotniejszy elementem analizy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest określenie źródła przychodów, bo tam leży wskazówka jak określić przychód i koszty jego uzyskania oraz powstanie obowiązku podatkowego. W tym miejscu powstał spór rozstrzygnięty prawomocnym  Wyrokiem NSA z 2013-05-22II FSK 1838/11. Podtrzymującym  Wyrok WSA we Wrocławiu z 2011-04-12 I SA/Wr 79/11 który między innymi argumentuje następująco "Należy przypomnieć, że punktem wyjścia w procesie wykładni jest analiza kontekstu językowego danego przepisu. Jednocześnie interpretator [...] powinien dążyć do takiego tłumaczenia norm, które by tworzyło spójny z prakseologicznego punktu widzenia system (por. uchwała TK z dnia 25.01.1995r. sygn. akt W 14/94, opubl. OTK 1995/1/19). Żadnego przepisu ustawy [...] nie można interpretować w oderwaniu od jej pozostałych przepisów (uchwała NSA z dnia 29 maja 2000r. sygn. akt FPS 2/00, opubl. ONSA 2001/1/2)" i dalej "odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy Sąd stwierdza – podzielając stanowisko organu podatkowego - że źródłem przychodu są przychody z kapitałów pieniężnych nie zaś przychody z praw majątkowych czy odpłatnego zbycia nieruchomości i prawa majątkowego.
Strona skarżąca w swych wywodach skrupulatnie pomija okoliczność, że wiodącym faktem podlegającym ocenie z punktu widzenia prawa podatkowego jest nie tyle zbycie nieruchomości czy prawa majątkowego co objęcie przez nią udziałów w spółce kapitałowej, wtórną zaś okolicznością jest to, że udziały te zostały pokryte w części gotówką, w części wkładem niepieniężnym." 
W efekcie nabycie udziałów w wartości nominalnej 6 000 000zł w zamian za 1/2 udziału w nieruchomości wartej mniej niż 2 000 000 zł wygenerowano zaległość podatkową około 1 000 000 zł. Co istotne akt notarialny został zawarty w 2007 roku, czyli odsetki też znaczące, zaś konsumpcja efektów tej "optymalizacji" ciągle wątpliwa.

II FSK 1838/11 - Wyrok NSA z 2013-05-22
Wniesienie wkładu niepieniężne to przychód z kapitałów | rp.pl

wtorek, 14 maja 2013

Urząd skarbowy nie powinien karać podatnika za własne błędy - GazetaPrawna.pl

Instytucja "milczącej interpretacji" znalazła swoją kolejną wykładnię w wyroku NSA II FSK 1714/11.

Teza wyroku: "Zaistnienie jakichkolwiek wątpliwości co do obrazu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego powinno skutkować zwróceniem się do wnioskodawcy o sprecyzowanie bądź uzupełnienie jego wypowiedzi w celu poprawnego wywiązania się z obowiązku udzielenia interpretacji. Niedopuszczalne jest w związku z tym przyjęcie najpierw, że wnioskodawca jasno wskazał stan faktyczny, z którym łączy się jego pytanie, a następnie doszukiwanie się różnic pomiędzy tym stanem i stanem ustalonym w toku postępowania wymiarowego" w mojej opinii jest zbyt daleko idąca acz warto ją pamiętać aby użyć w stosownej sytuacji. Bowiem każda istotna rozbieżność  pomiędzy stanem faktycznym przedstawionym we wniosku a tym ustalonym w trakcie postępowania wymiarowego może skutkować tym, że interpretacja przestaje wiązać organy podatkowe. 
Znacznie istotniejszy wydaje się następujący fragment uzasadnienia : 
"W sprawie, w której wydano zaskarżony wyrok, w obrocie prawnym pozostawała "milcząca interpretacja", co oznacza, że wnioskodawczyni korzystała z ochrony przewidzianej przepisem art. 14o Ordynacji podatkowej (wydano interpretację stwierdzającą prawidłowość jej stanowiska w pełnym zakresie). Nie ma też żadnych wątpliwości co do tego, że skutków zaniechania wydania pisemnej interpretacji nie można przerzucać na wnioskodawcę, zasłaniając się odmiennością stanu faktycznego zrekonstruowanego w toku postępowania wymiarowego." bowiem dopiero zestawienie błędu popełnionego przez organy podatkowe a błędu popełnionego przez podatnika wskazuje kto zasługuje na ochronę.


Wyrok NSA II FSK 1714/11.

Urząd skarbowy nie powinien karać podatnika za własne błędy - GazetaPrawna.pl

poniedziałek, 6 maja 2013

RPO broni przed fiskusem wdowców sprzedających mieszkania - GazetaPrawna.pl

 Czy dziedziczenie udziału w nieruchomości która stanowiła majątek wspólny małżonków, przez wdowca  po śmieci współmałżonka, stanowi kolejne nabycie?

Odpowiedź na to pytanie zależy od tego kto ją udziela.
 Jak łatwo się domyślić to organy podatkowe np w interpretacjach indywidualnych dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 października 2012 r. (nr IPPB2/415-651/12-4/MG) i 20 lipca 2012 r. (nr IPPB1/ 415-602/12-2/AM) mówi, że oczywiście ten moment wyznacza upływ 5 lat od których zależy czy sprzedaż takiej nieruchomości będzie podlegała podatkowi dochodowemu od osób fizycznych (zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT zbycie nieruchomości należy opodatkować, o ile nie minęło 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło jej nabycie).
  Zaś Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1101/10 przyjmuje odmienny punkt  widzenia uzasadniając "Wadliwy jest pogląd, zgodnie z którym, w wyniku śmierci jednego małżonków znajdującego się w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej z art. 31 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, drugi małżonek nabywa w drodze spadku po pierwszym małżonku, po raz drugi, udział w tej samej nieruchomości, ponieważ, z uwagi na istotę wspólności majątkowej małżeńskiej, nie było możliwe wyodrębnienie przypadającego każdemu z małżonków udziału w nieruchomości już podczas pierwotnego, wspólnego jej nabycia." rozwijając dalej " Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności i spotyka się poglądy, że trafniejsze jest używanie dla jej określenia terminu, zamiast "współwłasność łączna" - "wspólność małżeńska". Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej, to znaczy obejmuje cały zbiór praw majątkowych takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności.
Wskazać należy, że w małżeństwie, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej ustawowej, występują trzy masy majątkowe: majątek wspólny małżonków oraz dwa majątki osobiste każdego z małżonków. Majątki te zwykle w trakcie trwania wspólności ustawowej nie są wyodrębnione i stanowią jedną całość gospodarczą a ich podział następuje dopiero po ustaniu wspólności. Majątek wspólny ma istotne cechy funkcjonalne i ekonomiczne. Przede wszystkim stanowi podstawę bieżącej egzystencji rodziny oraz realizacji jej dalekosiężnych celów, związanych z kolejnymi fazami rozwoju rodziny (jest to osiem faz od małżeństwa przed urodzeniem dzieci aż do wdowieństwa). Umożliwia spełnienie podstawowych funkcji rodziny, nie tylko ekonomicznej, ale także innych funkcji, zwłaszcza funkcji społecznych oraz socjopsychicznych, w tym kulturowej i rekreacyjno-towarzyskiej. Składnikami majątku wspólnego są majątkowe prawa podmiotowe o charakterze zarówno bezwzględnym, jak i względnym, a w szczególności prawa rzeczowe i wierzytelności (Tomasz Sokołowski, Komentarz do art.31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zawarty w programie Lex).
Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje, że współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela. Obu współwłaścicielom przysługuje pełne prawo do całej masy majątkowej w niej zawartej i dlatego żaden ze współwłaścicieli nie może korzystać z praw własności przez cały czas trwania współwłasności łącznej (Edward Gniewek, Komentarz do art. 196 Kodeksu cywilnego, Lex). Uproszczeniem było przyjęcie przez organy podatkowe, na co nie zwrócił uwagi Sąd pierwszej instancji, że skarżąca dwukrotnie nabyła nieruchomość, w której, z uwagi na ustrój majątkowy, niemożliwe było określenie jej udziałów. Pierwszy raz w chwili zakupu nieruchomości lokalowej wraz mężem, z którym łączyła ją wspólność majątkowa, drugi raz w wyniku dziedziczenia po śmierci męża. Skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które skarżąca oraz – odrębnie – jej mąż posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, rozstrzyganie wątpliwości przy pomocy wykładni na korzyść fiskusa (in dubio pro fisco) ma w tej sprawie charakter wykładni rozszerzającej, która nie ogranicza się tylko do stosowania budzącego wątpliwości art. 10 ust. 1 pkt 8 u.o.p.d.f. Prawotwórczy charakter zakwestionowanej interpretacji dotyczący momentu nabycia nieruchomości i udziału w nieruchomości przypadającego pozostającej we wspólności majątkowej skarżącej, prowadzi w sposób nieuprawniony, do zmiany zakresu stosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. poprzez objęcie jego skutkami takich stanów faktycznych, których opodatkowanie nie jest wyraźnie i jednoznacznie wskazane w ustawie. Oznacza to przekroczenie, za pomocą wykładni praktycznej, i to dokonywanej przez organ podatkowy, a więc de facto stronę sporu podatkowego, granicy, która - jak wskazuje SN w wyroku z 22 października 1992 r. - "w utrwalonej tradycji prawa europejskiego może być przekraczana tylko i wyłącznie przez ustawodawcę (...) Zasada niedopuszczalności rozszerzenia zakresu opodatkowania w drodze wykładni jest uznawana także w Polsce". W stanie faktycznym będącym przedmiotem sporu przed organami podatkowymi, należało raczej rozważyć, wobec wypełnienia przez podatnika warunku dotyczącego terminu zbycia nieruchomości z art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., a w każdym razie niemożności wykazania faktu niedopełnienia tego warunku – zastosowanie zasady in dubio pro tributario – tj. w razie wątpliwości na korzyść podatnika."

 Przywołana powyżej zasada zdumiewająco nie przystaje do podstawowej zasady interpretacji stosowanych przez ograny podatkowe, co zauważył również Rzecznik Praw Obywatelskich i w wystąpieniu z 12 kwietnia 2013 r., nr RPO/724484/13/V/620.1 RZ. uwypuklił ten problem. 

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1101/10
RPO broni przed fiskusem wdowców sprzedających mieszkania - GazetaPrawna.pl
Minister Finansów odpowiada RPO