Firmowy lunch jest różnie oceniany przez NSA - GP Podatki - Gazeta Prawna - partner pracodawcy, narzędzie specjalisty

Temat kosztów reprezentacyjnych jest przykładem na sposób interpretacji prawa podatkowego w Polsce.

 Nawet najbardziej gorąca dyskusja, wywołana różnymi wyrokami (czy też ich uzasadnieniami), nie jest dostatecznym powodem do podjęcia działań legislacyjnych próbujących eliminować (minimalizować) element niepewności z życia i planowania gospodarczego. 
Prześledźmy uzasadnienie wyroków NSA wydanych w odstępie 10 dni w tym samym temacie:
- odrzucający skargę Dyrektora Izby Skarbowej na  rozstrzygnięcie zapadłe w I instancji  II FSK 2200/10 - Wyrok NSA "  Naczelny Sąd Administracyjny w składzie rozpoznającym przedmiotową sprawę, stwierdza, że reprezentacyjny charakter wydatku należy oceniać przez pryzmat definicji słownikowej, wskazanej w pkt. 13 niniejszego uzasadnienia. Reprezentacja to ogólnie okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Transponując tę definicję na potrzeby prawa podatkowego reprezentacją będą wszelkie wydatki, które w sposób ponadstandardowy kreują pozytywny wizerunek firmy, w tym wobec innych podmiotów, z którymi współpracuje. Nie będzie reprezentacją wydatek poczyniony w restauracji na koszt posiłku, zwyczajowo przyjętego w obecnych realiach życia gospodarczego.
 Biorąc pod uwagę dotychczasowe rozważania można sformułować następujące wnioski:
- brak jest w przepisach prawa podatkowego definicji pojęcia "reprezentacji" użytego w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., oraz art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f.,
- nie zawsze wydatek na zakup usług gastronomicznych, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych będzie uznawany za wydatek na cele reprezentacji,
- możliwość zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów tej kategorii wydatków uzależniony jest od spełnienia celów wskazanych w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., lub art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., czyli muszą one być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
- wydatki nie mogą odbiegać od standardów przyjętych w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej,
- o zaliczeniu danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decydować będzie konkretny stan faktyczny sprawy.
 Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw. Wykładnia art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f., zaproponowana przez autora skargi kasacyjnej, wskazująca, że sam fakt wydatkowania środków na zakup usług gastronomicznych w restauracji, a priori pozbawia możliwości zaliczenia ich w ciężar kosztów uzyskania, jest błędna. Powołany przepis nie zawiera bowiem tego rodzaju warunku.
- odrzucający skargę podatnika na  rozstrzygnięcie zapadłe w I instancji II FSK 2438/10 - Wyrok NSA "Przy interpretacji art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. nie ma zatem prawnego znaczenia to słownikowe rozumienie reprezentacji, które odwołuje się do okazałości, wystawności, związanych z pozycją społeczną czy materialną podatnika.

W przeciwieństwie do definicji ustawowych, tworzonych na potrzeby konkretnego aktu prawnego, definicje słownikowe nie mogą być uznawane za pełne, wyczerpujące oraz kompletne określenie znaczenia określonego pojęcia Z istoty swej bowiem są syntetycznym opisem danej rzeczy, zdarzenia, czy też zjawiska, ujmującym zwykle ich najczęściej spotykaną, typową formę. W zależności zaś od twórcy słownika, opis określonego pojęcia może przypisywać mu i akcentować różne cechy (zob. wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3528/06, LEX nr 232849).

Przedstawiony pogląd odpowiada treści art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f., z którego wprost wynika, że ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów co do zasady koszt reprezentacji, zatem także takiej, która nie jest okazała, wystawna, nie wiąże się z manifestowaniem w sposób szczególny pozycji społecznej i materialnej podatnika."
 Oczywiście nie wolno zapomnieć o już przywołanych w poprzednich postach wątkach interpretacyjnych w tym zakresie - wpis z 29-sierpnia 2012
Firmowy lunch jest różnie oceniany przez NSA - GP Podatki - Gazeta Prawna - partner pracodawcy, narzędzie specjalisty