środa, 28 sierpnia 2013

Drugie dziecko daje ulgę podatkową w PIT bez względu na dochód rodziców - Gazeta Prawna


 Nowa ulga na dzieci, już znajduje swoje interpretacje a tak naprawdę nie skorzystał z niej jeszcze żaden podatnik.

 Całe szczęście, że są to interpretacje sprzyjające podatnikom. Ale na początek może warto zapoznać się z nowym brzmieniem  przepisów :"art. 27f ust 1. Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:
    1) wykonywał władzę rodzicielską;
    2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
    3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
2. Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:
    1) jednego małoletniego dziecka - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:
        a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
        b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
    2) dwojga małoletnich dzieci - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko;
    3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota stanowiąca:
        a) 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
        b) 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,
        c) 1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.

2a. Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

2b. Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

2c. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:
    1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
    2) wstąpiło w związek małżeński.

2d. Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a, nie uważa się:
    1) osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;
    2) osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

3. W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

4. Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

5. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:
    1) odpis aktu urodzenia dziecka;
    2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
    3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
    4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

7. Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6."

Jak widać będzie co interpretować ale na ten moment w ocenie MF  z przepisu tego wynika, że z odliczenia na dwoje lub troje dzieci skorzysta podatnik, któremu odpowiednio drugie lub trzecie dziecko urodzi się nawet w ostatnim dniu roku, tj. 31 grudnia. Także w takim wypadku odliczenie uwzględnia się w stosunku miesięcznym. Oznacza to, że jeżeli drugie dziecko urodziło się w ciągu roku, to podatnik może skorzystać z ulgi na nie począwszy od miesiąca, w którym przyszło na świat.
 Czyli osoby których przychody w danym roku przekroczyły odpowiednio kwoty określone w art. 27f ust 2 pkt 1 litera a lub b sprawujące opiekę w stosunku do jednego dziecka w przypadku kiedy co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełniły funkcję lub sprawowały opiekę w stosunku do kolejnego, uzyskają prawo do ulgi za pierwsze dziecko oraz za określony czas sprawowania opieki nad kolejnym.


Interpelacja poselska (nr 19107/13)
Drugie dziecko daje ulgę podatkową w PIT bez względu na dochód rodziców - Gazeta Prawna

wtorek, 20 sierpnia 2013

Powrót do zwolnienia z VAT możliwy także w trakcie roku - GazetaPrawna.pl

 Kolejna nadinterpretacja prawa podatkowego "powszechnie obowiązująca" chyba przechodzi do lamusa i decyzję o powrocie do zwolnienia podmiotowego w VAT będzie można podjąć w dowolnym momencie.


Potwierdza to wyrok WSA w Krakowie z 2013-06-19 sygnatura I SA/Kr 548/13 w uzasadnieniu którego znajdziemy następujący fragment: "Organ podatkowy w treści interpretacji indywidualnej w istocie nie przedstawił argumentacji w oparciu o którą stanowisko skarżącego uznał za błędne, ograniczając się jedynie do samego stwierdzenia, że powrót do zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego i przywołania art. 11 Ordynacji podatkowej. Stanowisko to abstrahuje jednak od charakteru i treści przepisu art. 113 ust. 11 u.p.t.u. Przywołane normowanie odnosi się bowiem do szczególnego przypadku podatników, którzy utracili prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnowali, pozostawiając poza zakresem oddziaływania inne sytuacje korzystania ze zwolnienia (na przykład podatników korzystających ze zwolnienia przez cały okres działalności). Ponadto w przepisie tym ustawodawca odwołuje się do zachowania podatnika ("podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia") oraz wyznacza początkowy moment takiego możliwego postępowania ("nie wcześniej niż"). Zaaprobowanie stanowiska organu, dopuszczającego zwolnienie od podatku z początkiem roku podatkowego (wyłącznie) także w odniesieniu do przypadku podatników wskazanych w ust. 11 art. 113 tej ustawy doprowadziłoby do sytuacji, w której (w pewnym zakresie) wymieniony obok przepis (art. 113 ust. 11) pozbawiony by został znaczenia normatywnego, a mianowicie w odniesieniu do podatników, którzy utracili prawo do zwolnienia z powodu przekroczenia dopuszczalnego poziomu obrotów w roku ubiegłym. Wszakże już z tego powodu (dokonania sprzedaży ponad limit) zwolnienie w roku następnym nie mogłoby być stosowane, a zatem roczna karencja w zakresie "korzystania ze zwolnienia" nie byłaby wynikiem zastosowania ust. 11 art. 113, lecz ust. 1 tego artykułu. Tymczasem przepis art. 113 ust. 11 w sposób równoprawny traktuje podatników którzy zrezygnowali ze zwolnienia, jak i tych którzy utracili prawo do zwolnienia. Przeciwko poglądowi organu przemawia także wykładnia historyczna. Przepis art. 113 ust. 11 u.p.t.u. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2008 r. stanowił, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1. Poprzednie brzmienie przepisu wskazywało zatem, że upływ trzyletniego okresu otwierający drogę do ponownego skorzystania ze zwolnienia, mógł przypadać z końcem każdego miesiąca w trakcie roku podatkowego, co bez wątpienia odrywało to unormowanie, od sztywnego wyznaczenia zwolnienia z początkiem nowego roku podatkowego, tak jak to wynika z art. 113 ust. 1 u.p.t.u. Względna samodzielność podstawy zwolnienia, o której mowa w ust. 11 art. 113 uzasadniona była również odmiennym (od ust. 1 art. 113) charakterem zwolnienia, o czym decydowało stwierdzenie odnośnie "możności skorzystania ze zwolnienia przez podatnika po upływie trzech lat", nawiązujące do sfery jego decyzji. Konieczna jest przy tym wzmianka, że przekroczenie limitów w roku poprzednim i bieżącym uniemożliwiało skorzystanie ze zwolnienia. Modyfikacja treści przepisu art. 113 ust. 11, wprowadzona z dniem 1.01.2009 r. (na podstawie ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. Nr 209, poz. 1320) nie zmieniła przeto zasadniczego charakteru tego przepisu, lecz spowodowała tylko określenie w sposób odmienny od dotychczasowego – okresu, po upływie którego podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia (w odniesieniu do podatnika który utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował). Odmiennych wniosków nie dostarcza analiza uzasadnienia rządowego projektu ustawy zmieniającej (druk nr 819 Sejmu VI kadencji), gdzie wskazano jedynie na brak konieczności dalszego utrzymywania przez 3 lata w systemie VAT podatnika, który osiąga sprzedaż poniżej limitu do zwolnienia. (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 23 kwietnia 2013r. sygn. akt I SA/Wr 350/13.)"
 
Powrót do zwolnienia z VAT możliwy także w trakcie roku - GazetaPrawna.pl
Wyrok WSA w Krakowie z 2013-06-19 sygnatura I SA/Kr 548/13
Wyrok WSA we Wrocławiu z 2013-04-23 sygnatura I SA/Wr 350/13

piątek, 9 sierpnia 2013

NSA: Żona nie może kupić mieszkania od męża

Zwolnienie w PIT środków wydatkowanych ze sprzedaży nieruchomości, na własne potrzeby mieszkaniowe, nie będzie miało miejsca w sytuacji kiedy nabędziemy do majątku wspólnego małżonków lokal będący odrębną własnością jednego z nich.


 Tak przynajmniej uważa WSA i potwierdza to wyrok NSA z 2013-08-07 - II FSK 2385/11
 W uzasadnieniu swego wyroku WSA wyjaśnia: " Na wstępie wskazać należy, że z wniosku o interpretację wynika, iż Skarżąca planuje zawarcie "odpłatnej" umowy majątkowej małżeńskiej w wyniku której nabędzie, z mocą wsteczną prawo własności do lokalu mieszkalnego swojego męża, poprzez włącznie tegoż lokalu do wspólnego majątku małżonków w zamian za pieniądze uzyskane ze sprzedaży swojego mieszkania.
W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady w doktrynie prawa cywilnego wyrażane są poglądy, zgodnie z którymi możliwe jest zawarcie zarówno umowy majątkowej małżeńskiej na mocy której ustrój ustawowy zostaje rozszerzony o dodatkowe składniki (co powoduje przejście określonej rzeczy lub prawa majątkowego z majątku osobistego małżonka do majątku wspólnego), jak i umowy w wyniku której dojdzie do przeniesienia określonego składniku majątkowego należącego do majątku odrębnego jednego z małżonków do ich majątku wspólnego (por. M. Nazar w "System Prawa Prywatnego", Tom 11 Prawo rodzinnego i opiekuńcze pod red. T. Smyczńskiego, Warszawa 2009 str. 248 i nast. oraz 368 i nast.). Jak wskazano w cytowanym wyżej opracowaniu, włączenie nieruchomości z majątku osobistego jednego z małżonków do majtku wspólnego jest możliwe tylko w formie intercyzy (umowy majątkowej małżeńskiej). W ocenie Sądu rozpoznającego sprawę, zasada ta dotyczy również włączenia do majątku wspólnego małżonków prawa do lokalu mieszkalnego, zarówno stanowiącego odrębną własność uregulowaną w ustawie z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U: z 2000, nr 80 poz. 903) jak też stanowiącego ograniczone prawo rzeczowe określone w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych.
W wyniku zawarcia takiej umowy ograniczone prawo rzeczowe (spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego) czy też nieruchomość stanowiące wyłączną własność jednego z małżonków staje się współwłasnością obojga małżonków. Podkreślić jednak należy, że współwłasność istniejąca między małżonkami, pomiędzy którymi istnieje system wspólności majątkowej, ma charakter współwłasności łącznej (bezudziałowej). Jak wskazuje się doktrynie, w ramach takiej umowy małżonek - właściciel nieruchomości - nie przenosi prawa własności całej nieruchomości, ponieważ zachowuje współuprawnienie do niej jako całości w ramach wspólności łącznej, ani nie przenosi jakiegoś udziału, ponieważ w tej wspólności nie ma udziałów (opr. cit. str. 429).
Nie można więc uznać za uzasadnione stanowiska Skarżącej wyrażonego w skardze, zgodnie z którym powyższa czynność wywołuje skutki podobne do przesunięcia majątkowego między majątkami odrębnymi, to jest że każdy z małżonków stanie się współwłaścicielem połowy mieszkania i połowy wniesionych środków finansowych. Na skutek powyższej czynności prawo do lokalu należeć będzie niepodzielnie do obojga małżonków, podobnie jak prawo do środków finansowych uzyskanych przez Skarżącą ze sprzedaży odziedziczonego lokalu."
Czyli ta forma optymalizacji podatkowej należy do bardzo ryzykownych i zdecydowanie niepolecanych choć kusząca bo PIT przy zbyciu nieruchomości to kwoty znaczące.

NSA: Żona nie może kupić mieszkania od męża
Wyrok NSA z 2013-08-07 - II FSK 2385/11