NSA: Poczęstunek w biurze i lunch w restauracji są kosztem podatkowym GazetaPrawna.pl

Co można wywnioskować z postanowienia odmawiającego podjęcia uchwały przez NSA w składzie 7 sędziów ? Niestety niewiele może poza instrukcją kwalifikowania kosztów podatkowych i metod interpretacji przepisów podatkowych.

Sentencja: na pytanie Prokuratura Generalnego "Czy w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 23 w zw. z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) do kosztów reprezentacji należą koszty poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych jedynie wówczas, gdy nie noszą one cech "okazałości", "wystawności" lub "wytworności", a jednocześnie nie przekraczają wydatków zwyczajowo przyjętych w obecnych realiach życia gospodarczego?" NSA II FPS 7/12  składzie 7 sędziów postanawia: odmówić podjęcia uchwały. 

 Powyższe postanowienie w mojej ocenie jest dobrym podręcznikiem dla osób pragnących zrozumieć zawiłości interpretacyjne prawa podatkowego, w szczególność określenia kosztów uzyskania przychodów. Warto zapoznać się z jego uzasadnieniem aby umiejętnie posiłkować się w pismach procesowych dotykających tych zagadnień. 
 Niestety w materii zrozumienia pojęcia "reprezentacja" wnosi niewiele. 
Być może poza odniesieniem do stosunkowo nowego trendu interpretacyjnego z wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1445/10 gdzie NSA dokonał wykładni pojęcia "reprezentacja" w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. i uznał, że nie należy tego pojęcia rozumieć jako "wystawność", "okazałość" czy "wytworność", ale jako "przedstawicielstwo, występowanie w czyimś imieniu, w czyimś interesie" ( czytaj wpis na moim blogu z dnia 29 Sie 2012: Zdaniem Ministerstwa ... ) - konkludując zgodnie z prezentowanym przez autora tego bloga poglądem, że tego rodzaju kryteria wyprowadzone z przepisów o przedstawicielstwie nie mogły jednak, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów, zostać uznane za przydatne do wskazania kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. Z treści tego przepisu wynika jednoznacznie, że wydatkami na reprezentację są poniesione koszty na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Termin ten związany jest zatem z pewnymi czynnościami faktycznymi (np. spotkanie z kontrahentem w restauracji i zjedzenie wspólnie posiłku), a nie reprezentacją w sensie prawnym. Jest oczywistym, że również w takiej sytuacji podatnik reprezentuje swoją firmę, jednak należy to odnieść raczej do potocznego znaczenia tego pojęcia, a nie przedstawicielstwa w sensie prawnym.
  Czyli wszystko zostaje po staremu.
Poprzednie wpisy na ten temat :

- 01 Paź 2012: Firmowy lunch jest ...

- 29 Sie 2012: Zdaniem Ministerstwa ...

Źródła:

II FPS 7/12 - Postanowienie NSA
NSA: Poczęstunek w biurze i lunch w restauracji są kosztem podatkowym GazetaPrawna.pl

Niższy VAT tylko do prac wewnątrz budynku - GazetaPrawna.pl

Uchwała 7 sędziów NSA w sprawie dotyczącej stawki podatku na usługi budowlane prowadzone poza budynkiem mieszkalnym:

 "Obniżona stawka podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, ze zm., w brzmieniu od 1 stycznia 2008 r.) oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 212, poz. 1336) i w § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 224, poz. 1799) nie może mieć zastosowania do robót dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego wykonywanych poza budynkiem."
 Cytowana powyżej treść uchwały zakreśla stan prawny rozstrzygany oraz odpowiedź na konkretny problem budzący wątpliwości interpretacyjne. Co do zasady uchwały te są wiążące – bezpośrednio (przede wszystkim uchwały konkretne wiążą pytający skład orzekający WSA, z uwagi na art. 187 § 2 p.p.s.a.) lub pośrednio – dla innych sądów administracyjnych. Jak bowiem wynika z art. 269 § 1 p.p.s.a., jeżeli jakikolwiek skład sądu administracyjnego rozpoznający sprawę nie podziela stanowiska zajętego w uchwale składu siedmiu sędziów, całej Izby albo w uchwale pełnego składu Naczelnego Sądu Administracyjnego, przedstawia powstałe zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia odpowiedniemu składowi.
 Dlatego uwzględniając zawężający charakter uchwały należy spodziewać się, że organy podatkowe ale także sądy administracyjne w analogicznych stanach prawnych będą się do niej odwoływać bądź bezpośrednio stosować. 
 Wszystkie firmy budowlane które stosowały obniżoną stawkę VAT na usługi wykonywane poza obrysem budynku winne zastanowić się nad ewentualnymi korektami tych rozliczeń bo jeśli zrobi to organ podatkowy to koszty mogą być znacznie większe.


Uchwała NSA - I FPS 7/12
Niższy VAT tylko do prac wewnątrz budynku - GazetaPrawna.pl