Wynagrodzenie za pomoc prawną świadczoną z urzędu, uzyskiwane przez pełnomocników wykonujących zawód w ramach działalności gospodarczej, jest kwalifikowany jako przychód z tej działalności.
Wydaje się, że najistotniejszy fragment w uzasadnieniu to " Wykonywanie zatem czynności pełnomocnika z urzędu nie jest oderwane od jego czynności wykonywanych jako pełnomocnika ustanowionego z wyboru klienta. Ponadto usługi te nie mają odrębnego charakteru, w stosunku do innych czynności realizowanych przez adwokata, radcę prawnego i doradcę podatkowego, jako pełnomocnika strony procesowej. Wykonując bowiem czynności pełnomocnika ustanowionego z urzędu dokonuje on w imieniu strony, którą reprezentuje, czynności prawnych, wynikających z tego pełnomocnictwa. Na podstawie tego umocowania pełnomocnik jest upoważniony do reprezentowania (zastępstwa) strony w stosunkach prawnych z innymi podmiotami prawa, przy czym zakres tej reprezentacji jest całkowicie niezależny od tego, czy wynika z umocowania przez samą stronę, czy też z urzędu. Tym samym, jeżeli pełnomocnik prowadzi swoją działalność zawodową we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły, usługa pomocy prawnej z urzędu wpisuje się w ciąg zdarzeń jego zorganizowanej działalności zawodowej prowadzonej na własny rachunek. Realizując przy tym zadania związane z usługą pomocy prawnej z urzędu, pełnomocnik wykonujący zawód w ramach kancelarii (w zespole adwokackim) lub spółki, z zasady korzysta z pomieszczeń i sprzętu tych form organizacyjnych jego działalności gospodarczej, m.in. spotykając się i kontaktując ze stroną, na rzecz której działa, jak również wykorzystuje w tym zakresie personel służący mu pomocą przy wykonywaniu tej działalności, co rzutuje zresztą na koszty tejże działalności.Nie ma przy tym znaczenia forma organizacyjna tak prowadzonej działalności gospodarczej pełnomocnika (kancelaria, zespół adwokacki czy spółka), gdyż w takim przypadku każda pomoc prawna świadczona przez takiego pełnomocnika, a więc również ta z urzędu, jest wykonywana w ramach tejże organizacyjnej formy działalności gospodarczej, a wynagrodzenie – podobnie zresztą jak przy umocowaniu z wyboru – mimo że przyznane jest osobie pełnomocnika faktycznie świadczącego pomoc prawną, stanowi przychód z działalności gospodarczej, prowadzonej w określonej formie prawnej, w której np. w przypadku spółki niemającej osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f.)."
Czyli mamy wyznaczoną zasadę postępowania w odniesieniu do rozliczenia tych przychodów za rok 2013 ale co z przeszłością ?
Tu należy szukać pomocy w interpretacji ogólnej z 4 września 2002 r. (nr PB5/KD-033-317-2122/02) która wyznaczała kierunek przeciwny czyli uznawała Sądy jako płatnika z tytułu tych usług prawnych a samą usługę kwalifikowała każdorazowo do źródła określonego w art. 13 pkt 6. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Problemem może być zakres ochrony w przypadku stosowania się do tej interpretacji ale o tym w kolejnym wpisie.
No i doczekaliśmy się zmiany interpretacji ogólnej dostosowującej podejście organów do Uchwały NSA.
Co powinno skutkować jednolitym podejściem zarówno sądów jak i organów lecz dopiero w roku 2014 ze względu na fakt, że dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych rozliczanego w skali roku.
Interpretacja ogólna nr DD3/033/181/CRS/13/RD-90955/13 MF z dnia 21 listopada 2013 r. w zakresie kwalifikacji do źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenia z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez pełnomocnika z urzędu.
II FPS 1/13 - Uchwała I NSA
Sąd powinien poczekać na fakturę VAT od adwokata lub radcy - GazetaPrawna.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz